Έχουμε ακούσει κατά καιρούς διάφορες ιστορίες ”συνομωσίας” για το τί μπορεί να περιέχουν κάποια τρόφιμα. Δυστυχώς, κάποιες δεν είναι ψέμα!

Όπως, ας πούμε, οτι το μπεργκερ στα McDonald έχει ματια ψαριού, κάτι το οποίο δεν έχει διασταυρωθεί ποτέ, ενώ οτι η μηλόπιτα περιέχει φτερά από χήνα, το οποίο είναι αλήθεια!

Πώς τα φτερά χήνας έφτασαν να είναι συστατικό μηλόπιτας;(!)
Καλως ήρθατε στον κόσμο των πρόσθετων τροφίμων!

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πρόσθετα, όπως μπαχαρικά ή ζάχαρη, με διάφορες χρηστικότητες όπως η συντήρηση ή η βελτίωση της γεύσης. Καθώς όμως ο πληθυσμός και αντίστοιχα η κατανάλωση αυξάνονται ραγδαία, όλο και πιο ιδιαίτερα χημικά πρόσθετα απαιτούνται στην βιομηχανία τροφίμων. Πλέον όμως, η συνταγή των fast-food γράφεται περισσότερο στο εργαστήριο παρά στο ακρόκτημα.

Και παρόλο που υπάρχουν αρμόδιοι φορείς ωστε να ελέξουν την ασφάλεια αυτών των πρόσθετων, όσο η προλευσή τους μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ανησυχίες προβάλονται.

Στον αντίποδα, πέρα από τους εντυπωσιασμούς, παρόλο που η πρόσθετη ύλη μπορεί να είναι κατα πολύ απομακρυσμένη από την πηγή της, μπορεί να αντιβαίνει σε πολλούς ηθικούς ή θρησκευτικούς φραγμούς.

Ορίστε, λοιπόν, 8 πρόσθετα τροφίμων που χρησιμοποιούνται ευρέως και η μακρινή πηγή τους φαντάζει ανατριχιαστική.

1. Φτερά πάπιας και μαλλιά ανθρώπου (L-cysteine, L-κυστεϊνη)

Νομίζατε ότι τα φτερά πάπιας ακούστηκε άσχημο; Τι θα λέγατε για τα ανθρώπινα μαλλιά; Κι όμως, αυτές είναι οι δύο πιο κοινές πηγές για L-κυστεϊνη, ένα μη-απαραίτητο αμινοξύ που χρησιμοποιείται στην παρασκευή ζύμης δινοντας περισσότερη ελαστικότητα στο ζυμάρι και διευκολύνοντας την καλύτερη μηχανική επεξεργασία (ο αριθμός ως πρόσθετου είναι E920). Το CNN ανέφερε ότι η ανθρώπινης προέλευσης L-κυστεΐνη προέρχεται από Κινέζες οι οποίες πωλούν τα μαλλιά τους σε μικρά χημικά εργοστάσια επεξεργασίας.
Πάραυτα, πλέον, τα φτερά πάπιας είναι η πιο συνήθης πηγή, κοντά στο 80%, σύμφωνα με τον Jeanne Yacoubou, συντάκτη του The Vegetarian Resource Group.

2. Άμμος (διοξειδιο του πυριτίου)

Στην παραλία, το να αποφύγετε την επαφή του κολατσιού από άμμο είναι δεδομένο. Στο εστιατόριο, όμως ίσως δεν είναι τόσο προφανές!
Το διοξείδιο του πυριτίου (SiO2) είναι ένωση του πυριτίου με οξυγόνο (οξείδιο) πολύ διαδεδομένη στη φύση σε κρυσταλλική ή άμορφη κατάσταση. Η κοινή θαλάσσια άμμος αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του πυριτίου. Η κρυσταλλική μορφή αναφέρεται σαν “χαλαζίας”, ενώ η άμορφη σαν άμμος. Υπάρχει και η τεχνητά παρασκευασμένη μορφή “πηκτή πυριτίου” (silica gel): πρόκειται για διοξείδιο πυριτίου σε μικροσπογγώδη μορφή, το οποίο λόγω της δομής του, έχει την ιδιότητα να απορροφά – προσροφά διάφορες ουσίες. Η συνηθέστερη χρήση της πηκτής πυριτίου είναι σαν απορροφητικό υγρασίας, μέσα σε συσκευασίες ευαίσθητων στην υγρασία αντικειμένων όπως το γυαλί και τα κεραμικά. Α, ναι, και στην παρασεκυη τσίλι! Οι αρμόδιοι φορείς δεν το θεωρούν επιβλαβές, απλά έχετε υπόψην σας οτι συμβάλει και στην διατήρηση του κρέατος όντας εντομοαποθητικό.

3. Εκρίσεις εντόμων (κοχελίνη ή καρμινικό οξύ, γλάσο ζαχαροπλαστικής)

Έχουμε ακούσει οτι τα έντομα είναι παραδοσιακό πιάτο στις ασιατικές χώρες, αλλά ίσως αρνούμαστε να δεχτούμε οτι η γέμιση λικερ από τα αγαπημένα μας σοκολατάκια έχει την υφή που γνωρίζουμε χάρη σε…εκκρίσεις εντόμων! Κι ομως είμαι αλήθεια.
Το καρμινικό οξύ, αριθμός Ε120, πρόκειται για μια φυσική κόκκινη χρωστική, η οποία παράγεται από το εκχύλισμα αποξηραμένων θηλυκών εντόμων του είδους Dactylopius coccus Casta . Τo εκχύλισμα κοχενίλης είναι συνήθως βαθύ κόκκινο υγρό, αλλά μπορεί επίσης να αφυδατωθεί κι έτσι να πάρει τη μορφή σκόνης.

Θα την βρούμε σε διάφορα προϊόντα όπως αλκοολούχα ποτά, λουκάνικα, πατέ, παστουρμά (προστίθεται ατο εξωτερικό περίβλημα), παγωτά, προϊόντα εκλεκτής αρτοποιίας (π.χ, διάφορα κρουασάν, μπισκότα, κέικ, γκοφρέτες), στιγμιαίες σούπες σε φακελάκια, γλυκά .

4. Ξύλο (κυτταρίνη)

Επεξεργασμένος πολτός ξύλου, γνωστός και σαν κυτταρίνη, χρησιμοποιείται ευρέως στην τεχνολογία τροφίμων, στην παρασκευή τυριού έως ντρεσινγκ σαλάτας, ή από μαφιν έως σιρίπι φράουλας. Ο αριθμός ως πρόσθετο ειναι το Ε460 και έχει διάφορες ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ως πηκτικό μέσο, διογκωτικό μέσο ή ως σταθεροποιητής.

5. Silly Putty plastic (διμεθυλοπολυσιλοξάνιο, διμεθυλοπολυσιλοξάνη)
Το διμεθυλοπολυσιλοξάνιο είναι μια οργανοπυριτική ουσία (ή αλλιώς μια μορφή σιλικόνης) και χρησιμοποιείται ως αντι-αφριστικός παράγοντας. Χρησιμοποιείται σε καλλυντικά ενώ βρίσκεται επίσης και σε πολλά τηγανητά προϊόντα fast-food. Ο αριθμός του ως πρόσθετο είναι Ε900.
Είναι το μυστικό συστατικό που εμποδίζει στη φριτέζα το λάδι από αφρισμό. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα τηγανητά προϊόντα fast-food ”κάνουν μπάνιο” σε μια φριτέζα διαποτισμένη με διμεθυλοπολυσιλοξάνιο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν ‘εχει διαπιστώσει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία που σχετίζονται με διμεθυλοπολυσιλοξάνιο, αλλά ας πούμε την αλήθεια, τί ανθυγειινό να υπάρχει σε μια μεγάλη μερίδα πατάτες τηγανισμένες σε ”πετρέλεαιο”;

6. Συντηρητικά παράγωγα πετρελαίου (τριτοταγή-βουτυλο υδροκινόνη, TBHQ)

Η τριτοταγή-βουτυλο υδροκινόνη, ή αλλιώς TBHQ, κατασκευάζεται από παράγωγα πετρελαίου και θα τη βρούμε σε διάφορα καλλυντικά όπως κρέμες περιποίησης της επιδερμίδας ή βερνίκια, αλλά και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.

Η TBHQ εγκρίθηκε τελικά μετά από πολλά χρόνια πίεσης από τους κατασκευαστές τροφίμων, αν και με την έγκριση, ο FDA http://www.fda.gov/ έδωσε εντολή ότι η χημική ουσία δεν πρέπει να υπερβαίνει ούτε το 0,02% στο τροφίμο ούτε το 0,02% του λίπους του ίδιου τροφίμου. Πάραυτα, ρητορικά ερωτώμενοι, γιατί να υπάρχει ένα όριο; Επειδή 5 γραμμάρια θα ήταν θανατηφόρα, ενώ 1 γραμμάριο μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμετό, παραλήρημα, αίσθηση ασφυξίας και κατάρρευσης;

7. Λίπασμα (θειώδες αμμώνιο)

Το θειώδες αμμώνιο χρησιμοποιείται στην βιομηχανία τροφίμων έναντι της μαγιά στην παρασκευή αρτοποιημάτων. Είναι όμως το ίδιο συστατικό που χρησιμοποιείται και στα γεωργικά λιπάσματα όπως τα υδατοδιαλυτά εντομοκτόνα, ζιζανιοκτόνα και μυκητοκτόνα.

8. Πάστα κρέατος (μηχανικά διαχωρισμένο κρέας, ΜΔΚ)

Είναι το ερώτημα των περισσότερων μας αυτό: μετά την σφαγή του ζώου, εκτός του δέρματος και της σάρκας, τί απογίνονται τα υπόλοιπα μέρη; Η επεξεργασία κρέατος έχει σε γενικές γραμμές ως εξής: το κρέας διαχωρίζεται από τα οστά υπό συνθήκες υψηλής πίεσης και στη συνέχεια τα υπόλοιποα μέρη πολτοποιούνται και ”ξεπλένονται” από την υψηλή ποσότητα βακτηρίων με υδροξείδιου αμμωνίου. Στη συνέχεια χρωματίζεται και αρωματίζεται χημικά. Τα προϊόντα που προκύπτουν είναι διάφορες πάριζες, έτοιμες κροκέτες κτλ. Το μπέργκερ σε γνωστές αλυσίδες fast-food είναι προϊον ΜΔΚ, γι’αυτό είναι και τόσο φθηνό.

Το ΜΔΚ, σύμφωνα με τους αρμόδιους φορείς, δεν θεωρείται καν κρεταοπαρασκέυμασμα καθώς οι συνδετικοί ιστοί είναι τελείως κατεστραμένοι και γενικά η παρασκευή του είναι μελανό σημείο διαμάχης στην βιομηχανία κρεατοπαραγωγής.

Οι επιλογές τώρα είναι δικές σας…!

Με αφορμή ένα αρθρό στο Mother Nature Network http://www.mnn.com/

Δείτε επίσης :
Έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την πρόσληψη πρόσθετων τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:52001DC0542:EL:HTML

Ε.Φ.Ε.Τ http://www.efet.gr/