Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στις 21/10/2011 στην ιστοσελίδα της Ελλνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας και καυτηριάζει μια μέθοδο αντιμετώπισης της παχυσαρκίας, την ακινητοποίηση των σιαγόνων.
Το σχόλιό μου:
Είναι τρομαχτικό οτι ο άνθρωπος στην ”ανάγκη”(?) του για μείωση του βάρους του όχι μόνο μπαίνει στη διαδικασία να ”πετσοκόψει” τα σπλάχνα του αλλά εμπνεύστηκε να ακινητοποιεί και το στόμα του. Μήπως θα δούμε να το ράβουμε και κυριολεκτικα σε λίγο όπως γίνεται σε πολιτικούς κρατούμενους;
Η έννοια της οικονομικής και ειλικρινούς προσπάθειας χαμένη δεκαετίες τώρα…
Αναδημοσίευση άρθρου από την Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας
Συγγραφέας: Αναστάσιος Μόρτογλου
Είναι αναμφισβήτητο ότι η θεραπεία της παχυσαρκίας έχει σημαντικές δυσκολίες, άσχετα από την ακολουθούμενη θεραπευτική μέθοδο. Αυτό οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος είναι ‘προγραμματισμένος’ να αποθηκεύει ενέργεια, δηλαδή να παχαίνει και οι μηχανισμοί που ενεργοποιούνται στην οποιαδήποτε προσπάθεια απώλειας βάρους είναι ισχυροί και άμεσοι.
Στα τελευταία 50 χρόνια έγιναν προσπάθειες αντιμετώπισης (οχι θεραπείας) της παχυσαρκίας με άλλοτε άλλες μεθόδους, περισσότερο ή λιγότερο επώδυνες και τραυματικές. Μάλλον ευτυχώς, όλες απέτυχαν. Να υπενθυμίσουμε την πλήρη νηστεία, τις δίαιτες με πολύ χαμηλές θερμίδες (VLCD), τις δυσαπορροφητικές εντερικές αναστομώσεις, το ενδογαστρικό μπαλόνι και την περίδεση των σιαγόνων.
Αφού λοιπόν πέρασαν αρκετά χρόνια, τόσα ώστε οι ‘δυστυχείς’ παχύσαρκοι να ξεχάσουν τα δεινά των …προγόνων τους, οι μέθοδοι αυτές άρχισαν να ανακυκλώνονται. Αυτή τη φορά είχαν καινούργια, εξελιγμένα υλικά, φανταχτερά περιτυλίγματα και δυστυχώς μια πολύ ισχυρή προωθητική δύναμη, τη διαφήμιση!
Θα αναφέρω ως παράδειγμα ανακύκλωσης αποτυχημένων μεθόδων μόνο το ενδογαστρικό μπαλόνι (για τα υπόλοιπα σε άλλο άρθρο). Μετά από επιθετική διαφήμιση, που βέβαια είχε το χαρακτήρα ενημέρωσης, μερικές χιλιάδες, λιγότερο ή περισσότερο παχύσαρκοι, αλλά όλοι βαθειά απογοητευμένοι από την πορεία του βάρους τους, δοκίμασαν και το ενδογαστρικό μπαλόνι, πληρώνοντας βέβαια από την τσέπη τους περίπου 3000 ευρώ. Μερικοί έχασαν κάποιο βάρος, αλλά όλοι έχασαν τα χρήματά τους και μάλλον όλοι ανέκτησαν το αρχικό τους βάρος μετά την αφαίρεση του μπαλονιού. Σήμερα; η μέθοδος είναι και πάλι στα αζήτητα…
Αυτές τις μέρες, ψάχνοντας στη βιβλιογραφία και στο διαδίκτυο για το αγαπημένο μου θέμα, την παχυσαρκία, είδα την επιστροφή του …τρόμου. Εμφανίστηκε και πάλι η ακινητοποίηση των σιαγόνων, όχι αυτή τη φορά με σύρμα αλλά με ειδικό νάρθηκα φτιαγμένο από ευγενή υλικά. Η εμφάνιση έγινε στη χώρα των …θαυμάτων, στις ΗΠΑ, όπου υπάρχουν και οι περισσότεροι και περισσότερο απογοητευμένοι παχύσαρκοι, αλλά και αυτοί που μπορούν να …πληρώσουν τη σημαντική αυτή …ανακάλυψη.
Η απώλεια βάρους στηρίζεται στο ότι αυτός που έχει το νάρθηκα στα δόντια του μπορεί να τρέφεται αργά, μόνο με υγρές τροφές ή με πολύ μικρές μπουκιές. Για το πως θα μιλάει, πως θα τραγουδάει ή για το πως θα …χασμουριέται είναι μια λεπτομέρεια χωρίς σημασία για τη φοβερή αυτή ανακάλυψη!
Τα αποτελέσματα αναφέρονται σε κάποιους λίγους παχύσαρκους που δεν είναι γνωστή η αμοιβή που πήραν για να μιλήσους στα media. Πάντως, τα βιβλιογραφικά δεδομένα (Unexpected weight regain following successful jaw wiring. Scott Med J. 1986 Jul;31(3):180 – Maintenance of weight loss in obese patients after jaw wiring. Br Med J (Clin Res Ed). 1981 Mar 14;282(6267):858-60) για την ανάλογη προ 30ετίας μέθοδο ήταν απογοτευτικά, γιαυτό αλλωστε και η μέθοδος εγκαταλήφθηκε.
Η όλη προσπάθεια των ερευνητών για τη …θαυματουργή αυτή ανακάλυψη με έβαλαν σε βαθειές σκέψεις. Μήπως θα ήταν μια λύση και μια μάσκα προσώπου με κλειδαριά και …χρονοδιακόπτη ώστε να τρώει κανείς μόνο τότε που εμείς οι θεραπευτές θα αποφασίσουμε και θα ορίσουμε; ή μήπως ένα απλό φίμωτρο σκύλου θα ήταν μια πιο οικονομική λύση;
Στις ενδείξεις βέβαια της μεθόδου, πλην της απώλειας βάρους, θα πρέπει να προσθέσουμε και τις γκρινιάρες συζύγους και τις φωνακλούδες πεθερές, ενώ στις αντενδείξεις θα πρέπει απαραίτητα να συμπεριλάβουμε τις τραγουδίστριες, τις τηλεφωνήτριες και τους …πολιτικούς!
Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες αυτού του άρθρου για το λίαν σκοπτικό ύφος που χρησιμοποιώ, αλλά η προσπάθεια αυτή έχει ως σκοπό την αποτροπή εισαγωγής και στη χώρα μας αυτής της τραυματικής για την ψυχική υγεία μεθόδου απώλειας βάρους, η οποία άλλωστε και σύμφωνα με την προηγούμενη εμπειρία, είναι και αναποτελεσματική….
Πηγή: Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ)
Συγγραφέας: Αναστάσιος Μόρτογλου