Σιμιγδαλένιος χαλβάς με ελαιόλαδο (νηστίσιμος)

Είναι το απόλυτο παραδοσιακό σπιτικό γλυκό!
Αν και η κλασική συνταγή είναι με βούτυρο, τα περισσότερα νοικοκυριά (μαζί και το δικό μου) χρησιμοποιούν ελαιόλαδο.
Αντιοξειδωτικά συστατικά και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα από το ελαιόλαδο, βιταμίνες συμπλέγματος Β, φώσφορος, μαγνήσιο και ψευδάργυρος από το σιμιγδάλι.

Γλυκό υγιεινό λοιπόν, απλό και χορταστικό!

Συστατικά

• 1 μέρος ελαιόλαδο
• 2 μέρη σιμιγδάλι χονδρό
• 3 μέρη ζάχαρη
• 4 μέρη νερό
  Προεραιτικά:
• 1 μασούρι κανέλας
• ¼ κιλού αμύγδαλα ασπρισμένα χωρισμένα σε 2 μέρη

Εκτέλεση

1. Σε μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε για λίγο το ελαιόλαδο (δεν το καίμε!). Ρίχνουμε τα αμύγδαλα και το σιμιγδάλι. Αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα.
2. Παράλληλα, φτιάχνουμε το σιρόπι: σε κατσαρόλα ρίχνουμε την ζάχαρη, το μασούρι και το νερό. Με το που βράσει χαμηλώνουμε τη φωτιά και ανακατεύουμε να δέσει (περίπου 5 λπετά). Κλείνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να δέσει.
3. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα του σιμιγδαλιού. Όταν ροδίσουν τα αμύγδαλα και έχει αποκτήσει το σιμιγδάλι ένα σκούρο χρυσοκόκκινο χρώμα, (περίπου στα 45 λεπτά) ρίχνουμε πολύ σιγά με προσοχή το σιρόπι ανακατεύοντας συνεχώς.
4. Ανακατεύουμε συνεχώς με την ξύλινη κουτάλα μέχρι να απορροφηθεί το σιρόπι.
5. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει. Ανακατεύουμε περιοδικά.
6. Αφού κρυώσει, το φορμάρμουμε (σε μπολάκια ή φόρμα κέικ) πιέζοντας δυνατά να γίνει ”συμπαγές”.
7. Ξεφορμάρουμε και σερβίρουμε σε πιατέλα με κανέλα και ζάχαρη κρυσταλική.

Καλή όρεξη!

Για την ιστορία…

Η ίδια η λέξη ”χαλβάς” προέρχεται από την αραβική ρίζα hulw, που σημαίνει γλυκό. Στην Αραβία του 7ου αιώνα ο χαλβάς ήταν μια πάστα από λιωμένους χουρμάδες και γάλα. Τον 9ο αι., και μάλλον υπό την επιρροή της Πέρσικης ζαχαροπλαστικής, έγινε ένα γλυκό από καβουρντισμένο αλεύρι ή σιμιγδάλι, που είχε γλυκάνει με σιρόπι ή πετιμέζι ή μέλι.