Η επίδραση της διατροφής στην ανάπτυξη της οδοντικής τερηδόνας δεν είναι τόσο ευδιάκριτη όσο πολλοί άνθρωποι θεωρούν. Παρότι έχει καταδειχθεί σαφώς μια σχέση μεταξύ της πρόσληψης υδατανθράκων και της φθοράς δοντιών, η άμεση σύνδεση μεταξύ της πρόσληψης ζάχαρης και της οδοντικής φθοράς είναι πλέον αδύνατη στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν, παραδείγματος χάριν, σχετικά μεγάλα ποσά σακχάρων τακτικά και όμως έχουν μικρή φθορά στα δόντια.
Μια ολλανδική μελέτη διαπίστωσε ότι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο τα τρόφιμα διατηρούνται μέσα στο στόμα είναι σημαντικότερο για τη φθορά των δοντιών από την περιεκτικότητα των τροφίμων σε ζάχαρη.
Έχει αλλάξει, επίσης, το γεγονός ότι δίναμε έμφαση στη ζάχαρη και τα σακχαρούχα τρόφιμα ως τους κύριους υπαίτιους για τη φθορά των δοντιών. Είναι πλέον γνωστό ότι πολλά άλλα υδατανθρακούχα τρόφιμα, που θεωρούνταν παραδοσιακά «φιλικά προς τα δόντια», όπως το ψωμί, μπορεί να συμβάλλουν στη φθορά των δοντιών. Παραδείγματος χάριν, τα αμυλούχα τρόφιμα (όπως το ψωμί) προκαλούν την παραγωγή οξέος από τα βακτήρια της πλάκας και όλα τα φρούτα έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν οδοντική φθορά. Ακόμα και έτσι όμως, πρέπει να συνεχίσουμε να τρώμε αυτά τα τρόφιμα για την ευχαρίστησή μας και για τα οφέλη που προσφέρουν στην υγεία.
Οι επιστήμονες θεωρούν τώρα ότι ο ρόλος της δίαιτας στην οδοντική τερηδόνα συσχετίζεται λιγότερο με την ίδια τη δίαιτα και περισσότερο με τις συμπεριφορές του καθενός. Η καλή στοματική υγιεινή και το φθόριο, ιδιαίτερα όταν τοποθετείται στα δόντια από φθοριούχες οδοντόκρεμες, μειώνουν τη σημασία της δίαιτας στη φθορά των δοντιών. Εντούτοις, σε χώρες όπου οι φθοριούχες οδοντόκρεμες δεν είναι ευρέως διαθέσιμες, η συχνή πρόσληψη υδατανθρακούχων τροφίμων είναι ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας στην οδοντική φθορά.
Η σημαντικότερη πηγή διαιτητικού φθορίου είναι το πόσιμο νερό με περιεκτικότητα σε φθόριο μεταξύ 0.05-14 ppm. To φθόριο είναι πανταχού παρόν στα τρόφιμα: οι πλουσιότερες πηγές είναι το τσάι και τα θαλασσινά ψάρια που καταναλώνονται με τα κόκκαλά τους (π.χ. αντσούγιες, σαρδέλες).
Πηγή: EuFIC