Με την παχυσαρκία και την υπερβαρότητα να αφορά παγκοσμίως περισσότερους από 600 εκατομμύρια και 1,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους αντίστοιχα, έχουν προταθεί διάφορα διατροφικά μοτίβα προκειμένου να δώσουν τη λύση.
Οι βασικοί στόχοι είναι να:
α) αποφευχθεί η πρόσληψη βάρους,
β) προωθηθεί η απώλεια βάρους και
γ) αποφευχθεί η επαναπρόσληψη βάρους.

Συνεπώς, το να δοθεί λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι κάτι παραπάνω από περίπλοκο.
Συνήθης τακτική που ακολουθείται είναι η υποθερμιδική διατροφή πολύ χαμηλής περιεκτικότητας σε λίπος. Αυτή η μέθοδος έχει φανεί αποτελεσματική για τη βραχυπρόθεσμη απώλεια βάρους καθώς αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες όπως:

• Αυξημένο ρίσκο επαναπρόσληψης βάρους σε συνδυασμό με υπερφαγικά επεισόδια
• Ψυχολογική κόπωση/ Δυσκολίες στη συμμόρφωση
• Απώλεια άλιπης μάζας σώματος/ Ορμονικές αλλαγές
• Πονοκέφαλοι/ Ζάλη
• Δυσκοιλιότητα
• Ανάπτυξη χολόλιθων
• Απώλεια μαλλιών και Αφυδάτωση

Έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη για την ανάπτυξη εναλλακτικών διατροφικών σχεδιασμών που μπορούν να είναι ίσης αν όχι μεγαλύτερης αξίας και μπήκε στην καθημερινότητα η έννοια της διαλειμματικής νηστείας.
Όμως, πως προέκυψε; Είναι ασφαλής στρατηγική? Είναι αποτελεσματική;

Πολλά τα ερωτήματα, αλλά ας το δούμε από την αρχή..
Οι άνθρωποι στο παρελθόν συνήθιζαν να νηστεύουν ως:

• απεργοί πείνας
• σε συνθήκες λιμού
• για θρησκευτικούς λόγους.

Σήμερα έρχονται να προστεθούν στα παραπάνω:

• η προσπάθεια για αυτό – βελτίωση
• η θεραπεία διατροφο – εξαρτώμενων νοσημάτων με σκοπό τη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας
• η βελτίωση της εικόνας σώματος/ εμφάνισης
• η αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου.

Η διαλειμματική νηστεία πρόκειται εξ ορισμού για ένα μοτίβο με διάφορες παραλλαγές είτε μπορείς να ‘’νηστεύεις’’ μέρα παρά μέρα είτε 2 μέρες την εβδομάδα.
Όλα ωστόσο έχουν το ίδιο υπόβαθρο: επίτευξη απώλειας βάρους μέσω ρύθμισης της όρεξης.
Τα οφέλη μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

Μείωση σωματικού βάρους.

Βελτίωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

• Μείωση των επιπέδων της LDL- χοληστερόλης και των τριακυλογλυκερολών.
• Βελτίωση της αρτηριακής πίεσης.
• Δεν παρατηρούνταν υπερφαγικά επεισόδια τις μέρες της μη νηστείας.
• Προστατεύει από τον κίνδυνο για χρόνιες ασθένειες.
• Μειώνει την παραγωγή ελευθέρων ριζών, μέσα από αύξηση της δράσης ενδογενών αντιοξειδωτικών συστημάτων.
• Μακροπρόθεσμα, φάνηκε πως είναι ευκολότερο να μειώνουν την ενεργειακή πρόσληψη τις ημέρες της νηστείας παρά να βρίσκονται σε ένα καθημερινό ενεργειακό έλλειμα.
• Η αίσθηση ικανοποίησης από το συγκεκριμένο μοντέλο με την πάροδο του χρόνου φαίνεται πως αυξάνεται.

ΑΛΛΑ:
Η μείωση του σωματικού βάρους επιτυγχάνεται πιο εύκολα σε υπέρβαρους και όχι σε παχύσαρκα άτομα.
Το αίσθημα της πληρότητας μακροπρόθεσμα παραμένει χαμηλό.

Δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το προφίλ των ανθρώπων στους οποίους η δίαιτα ταιριάζει καλύτερα.Συνεπώς, κρίσιμο σημείο για την καταλληλότητα του προτύπου είναι ο άνθρωπος που πρόκειται να το ακολουθήσει, μιας και η αρχή για να μπορέσει να θεωρηθεί μια παρέμβαση επιτυχημένη είναι η εξατομίκευση και η επίτευξη και διατήρηση της υγείας του.

Πηγές:
Johnstone A, Fasting for weight loss: an effective strategy or latest dieting trend?, Int J Obes (Lond). 2015 May;39(5):727-33.
B. A. Alhamdan, Alternate‐day versus daily energy restriction diets: which is more effective for weight loss? A systematic review and meta‐analysis, Obes Sci Pract. 2016 Sep; 2(3): 293–302

Γράφει για το NutriNews.gr η Μαρία Μεντζέλου, Πτυχιούχος Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Τηλ. 6984515475, email: maria.mentzelou@hotmail.com