Έχει τονιστεί σε όλους τους τόνους πως η αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας πραγματοποιείται με ταχύτατο ρυθμό.
Επίσης, δεν είναι πλέον άγνωστοι οι λόγοι που οδηγούν στην ανάπτυξη αυτής.
Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι αν τελικά τα πολυπαραγοντικά προγράμματα διατροφικής εκπαίδευσης μπορούν να φανούν αποδοτικά.
Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες φάνηκε πως η μονόπλευρη προσέγγιση στο θέμα της παιδικής παχυσαρκίας δεν είχε απτά αποτελέσματα, μιας και ο αριθμός τόσο των παχύσαρκων παιδιών όσο και παχύσαρκων ενηλίκων συνεχίζει ολοένα και να αυξάνεται.
Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η εφηβεία δεν είναι μόνο η περίοδος στην οποία ο έφηβος αποκομίζει σωματική ανάπτυξη, αλλά χαρακτηρίζεται και ως κρίσιμη για τη διαμόρφωση των διατροφικών συμπεριφορών που θα τους συνοδεύουν στην ενήλικη ζωή τους.
Συνεπώς, είναι σημαντικό να υπάρχουν προγράμματα παρέμβασης που να προωθούν τη φυσική δραστηριότητα και την υγιεινή διατροφή τόσο στα παιδιά όσο και στους εφήβους.
Γενικά, για το σχεδιασμό μιας επιτυχημένης παρέμβασης θα πρέπει σίγουρα να υπάρχουν τρεις πυλώνες:

Κινητοποίηση:
Στόχος είναι αύξηση των γνώσεων των παιδιών και η ενθάρρυνση τους μέσα από την αλλαγή των αντιλήψεων τους και την ορθή τους ενημέρωση (οφέλη – συνέπειες).

Δράση:
Στόχος είναι η διευκόλυνση της ικανότητας των παιδιών να λάβουν ενεργή συμμετοχή μέσα από τη στοχοθέτηση και την ανάπτυξη γνωσιακών δεξιοτήτων ώστε να μπορούν να αναπτύξουν υγιείς συμπεριφορές ή διατροφικές επιλογές.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες:
Περιλαμβάνουν τη διατροφική εκπαίδευση σε συνδυασμό με πολιτικές προκειμένου να προωθήθουν δράσεις για την ενίσχυση της υγιεινής διατροφής.

Τα πιο αποδοτικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να διέπουν τα προγράμματα που πρόκειται να εφαρμοστούν στο σχολικό περιβάλλον θα πρέπει να περιλαμβάνουν:

• τη γονική συμμετοχή, όπως και καθηγητών προκειμένου να μεταδώσουν διατροφικές γνώσεις στα παιδιά
• τη χρήση γνωσιακών συμπεριφοριστικών μεθόδων
• την αλλαγή πολιτικής λειτουργίας στα κυλικεία, στους αυτόματους πωλητές και σε οποιοδήποτε άλλο μέσο από το οποίο μπορεί να έχουν πρόσβαση στο φαγητό
• την αυτοξιολόγηση με προοπτική ανατροφοδότησης.

Τα οφέλη που θα αποκομίσουν τα παιδιά θα αφορά:
βασικές διατροφικές γνώσεις σχετικά με τα τρόφιμα
την αξία της ισορροπημένης διατροφής
τον τρόπο που τα τρόφιμα βοηθούν ή επηρεάζουν το σώμα
την εκτίμηση των τροφίμων που θα πρέπει να καταναλώνουν μέσα στη μέρα
την αποφυγή πρόσληψης βάρους και
την ενίσχυση της υγείας των οστών.

Ανακεφαλαιώνοντας, τα πολύ-παραγοντικά προγράμματα διατροφικής εκπαίδευσης φαίνεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και στη διατροφική πρόσληψη όταν είναι κατά κύριο λόγο εστιασμένα στην αλλαγή της διατροφικής συμπεριφοράς.
Έτσι είναι αρκετά εφικτό να επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος, δηλαδή να γίνεται Αβίαστα η Υγιεινή Επιλογή Τροφίμων.

Πηγή:
Meiklejohn S. et. al., A Systematic Review of the Impact of Multi-Strategy Nutrition Education Programs on Health and Nutrition of Adolescents, J Nutr Educ Behav. 2016 Oct;48(9):631-646
Domínguez Rodríguez A. et. al., Online platforms to teach Nutrition Education to children: a non-systematic review, Nutr Hosp. 2016 Nov 29;33(6):1444-1451

Γράφει για το NutriNews.gr η Μαρία Μεντζέλου, Πτυχιούχος Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Τηλ. 6984515475, email: maria.mentzelou@hotmail.com