Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο Hashimoto.gr – Ελληνική κοινότητα θυρεοειδίτιδας Hashimoto.
Ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto βρέθηκαν να έχουν αυξημένα επίπεδα ελευθέρων ριζών και μειωμένα επίπεδα αντιοξειδωτικών σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν την ασθένεια, δείχνουν τα ευρήματα μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Thyroid το 2016.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί να υπάρχει ακόμη μια σημαντική συμμετοχή των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης στη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο.
Η κα. Ροζάρια M. Ruggeri, MD, PhD, του τμήματος κλινικής και πειραματικής ιατρικής στο Τμήμα Ενδοκρινολογίας, του AOU Policlinico G. Martino di Messina στην Ιταλία και οι συνεργάτες της αξιολόγησαν 71 ασθενείς με νεοδιαγνωσμένη θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (μέση ηλικία, 38 χρόνια, 63 γυναίκες) και 63 υγιείς μάρτυρες σχετικά με αλλαγές στην οξειδωτική ισορροπία μέσω κάποιων ειδικών ορολογικών τεστ.
Σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, οι αντιδραστικοί μεταβολίτες οξυγόνου -Reactive Oxygen Species(ROS)- βρέθηκαν αυξημένοι και το βιολογικό αντιοξειδωτικό δυναμικό μειωμένο σε ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto.
Μια αντίστροφη σχέση βρέθηκε επίσης ανάμεσα στους αντιδραστικούς μεταβολίτες του οξυγόνου και το αντιοξειδωτικό δυναμικό, υποδεικνύοντας μια ανισορροπία μεταξύ της ενδογενούς παραγωγής ελευθέρων ριζών και των αντιοξειδωτικών αμυντικών συστημάτων σε ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto.
Τι είναι όμως το οξειδωτικό στρες;
Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ορισμένες από αυτές τις αντιδραστικές μορφές του οξυγόνου είναι δυνατόν να μετατραπούν, σε πιο επιθετικές μορφές (ελεύθερες ρίζες), ικανές να προκαλέσουν εκτεταμένες κυτταρικές βλάβες.
Οι μακροπρόθεσμες κυτταρικές βλάβες που προκαλούνται με τον τρόπο αυτό αποδίδονται κυρίως στην προσβολή του γενετικού υλικού, του DNA, το οποίο έχει βρεθεί να συμβαίνει σε πολλές αυτοάνοσες νόσους.
Ο όρος οξειδωτικό stress αναφέρεται στη διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ ελευθέρων ριζών, κυρίως του οξυγόνου, και αντιοξειδωτικών, ως αμυντικών μηχανισμών έναντι της βλαπτικής δράσης των ελευθέρων ριζών.
Το οξειδωτικό stress προκύπτει από:
– την αυξημένη παραγωγή των δραστικών μορφών οξυγόνου π.χ. λόγω της παρουσίας τοξινών
– τη μείωση της συγκέντρωσης των αντιοξειδωτικών π.χ. λόγων κάποιων μεταλλάξεων στα αντιοξειδωτικά ένζυμα ή μείωσης της πρόσληψης αντιοξειδωτικών από τη διατροφή
Ας επιστρέψουμε όμως στην καινούρια έρευνα και σε μία άλλη παράμετρο:
Σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, τα τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης στον ορό ήταν υψηλότερα σε ασθενείς με θυρεοειδίτιδα του Hashimoto και αντιστρόφως ανάλογα με τα επίπεδα του αντιοξειδωτικού δυναμικού.
Τι είναι όμως η γλυκοζυλίωση και πώς μπορεί να δρα τόσο ύπουλα στον οργανισμό;
Η γλυκοζυλίωση είναι ένα βιοχημικό φαινόμενο, που δημιουργείται όταν η περίσσεια γλυκόζη του αίματος προσκολλάται σε πρωτεϊνες του οργανισμού (αιμοσφαιρινή, κολλαγόνο κ.ά.) , με αποτέλεσμα να σχηματίζονται νέα επιβλαβή μορια, τα ΑGEs (Προχωρημένα Προϊόντα Γλυκοζυλίωσης), τα οποία παρεμβαίνουν στη λειτουργία των ιστών.
Τα AGEs έχουν συνδεθεί μέχρι σήμερα με ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, το Alzheimer, η νόσος Parkinson, η αθηροσκλήρωση, οι νεφροπάθειες αλλά φαίνεται ότι εμπλέκονται επίσης και στην διαδικασία της δημιουργίας ελευθέρων ριζών και της γήρανσης των κυττάρων.
Στο σακχαρώδη διαβήτη ο σχηματισμός των AGEs μπορεί να ξεπεράσει τα φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό συμβαίνει λόγω του αυξημένου οξειδωτικού στρες που συμβαίνει λόγω της υπεργλυκαιμίας.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα AGEs που σχηματίζονται στο σώμα προωθούν και επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης και προκαλούν οργανικές βλάβες στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη.
Τελευταία διάφορες έρευνες τα έχουν συνδέσει επίσης με την εμφάνιση αυτοάνοσων νόσων.
Για να επανέλθουμε στην αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο, στην ίδια έρευνα βρέθηκε ότι τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα υπεροξειδάσης στον ορό (αντι -ΤΡΟ) ήταν ο κύριος προγνωστικός παράγοντας για την ανίχνευση αυτών των δραστικών μεταβολιτών οξυγόνου, του μειωμένου αντιοξειδωτικού δυναμικού και των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης, ανεξαρτήτως των τιμών της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) ή των επιπέδων της ελεύθερης θυροξίνης (fT4).
Συμπέρασμα: Τι σημαίνει η καινούρια έρευνα για μας;
Τα οξειδωτικά μόρια αυξάνονται και αντιοξειδωτικά μόρια μειώνονται στη θυρεοειδίτιδα του Hashimoto, γράφουν οι ερευνητές. Σαν αποτέλεσμα, η οξειδωτική / αντιοξειδωτική ισορροπία μετατοπίζεται προς την οξειδωτική πλευρά.
Επιπλέον, η μελέτη αυτή συνδέει για πρώτη φορά την αύξηση των επιπέδων των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης με τη θυρεοειδίτιδα του Hashimoto, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη κατανόηση της απορρύθμισης της οξειδοαναγωγικής ομοιόστασης σε αυτήν την αυτοάνοση διαταραχή.
Τα σύνθετα τελικά προϊόντα της γλυκοζυλίωσης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ένας νέος αξιόπιστος βιολογικός δείκτης του οξειδωτικού στρες στη θυρεοειδίτιδα του Hashimoto.
Τέλος, τα παρόντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι τα συμπληρώματα με αντιοξειδωτικά μπορεί να είναι χρήσιμα για την πρόληψη της θυρεοειδίτιδας του Hashimoto αλλά και την επιβράδυνση της πορείας της νόσου.
Αναφορές:
http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/thy.2015.0592
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23219737
http://www.endocrine-abstracts.org/ea/0037/ea0037EP1023.htm
Πηγή:
Hashimoto.gr
Ελληνική κοινότητα θυρεοειδίτιδας Hashimoto
http://hashimoto.gr/ine-simantika-ta-antioxidotika-sti-chasimoto/